Herrn Pastor sien Kauh

 

 

Kennt ji all dat niege Leed, 
niege Leed, niege Leed,
dat dat ganze Dörp all weet
von Herrn Pastor sien Kauh?
Hei, sing man tau, sing man tau
von Herrn Pastor sien Kauh, jau, jau,
sing man tau, sing man tau 
von Herrn Pastor sien Kauh.

Ostern wier se dick un drall, 
dick un drall, dick un drall,
Pingsten leeg se dot in'n Stall,
Herrn Pastor sien Kauh.
Hei, sing man tau ...

As se wier in Stücken snäden,
hett dat ganze Dörp wat krägen.

De Slachter arbeit' muskenstill,
he snitt sick, wo un wat he will.

De Nahwersch lickt sick all dat Muul,
all Nahwerschen sünd reinweg dull.

Nahwers Jung steeg oewer'n Tuun,
kreeg 'n Stück von de Kalduun.

 

Ok de Knecht sihr freugt sick hett,
he kreeg dat ganze Plückenfett.

Un de Köster Dümelang,
de kreeg den Steert as Glockenstrang.

Un as he wull nah 't Kirch henlopen,
dor pedd't he jüst in'n groten Hopen.

 

Un de dörpsche Füerwehr
de kreeg 'n Pott vull Wagensmeer.

 

Un de olle Dörpkapell,
de kreeg 'n nieges Trummelfell.

 

De Magd, de harr keen rein't Geweten,
se hett 'n Stück von 'n Titt afbäten.

 

Un dat lütte Kinnermäken
kreeg dat Stück, wo 't Kalw insäten.

Un de Nahwersch Siedensnur,
de kreeg 'n niegen Pompadour.

 

Un de olle Inglisch- Miss,
de kreeg 'n nieges Tähngebiss.

Un de Schoster, Kösters Vedder
kreeg 'n nieges Schörtenledder.

 

Un de niege Dörpschandarm
kreeg den vullen Achterdarm.

Ok Schriewer Meier kreeg noch wat,
he wull een Uhr as Dintenfatt.

De Nachtwächter steiht ok noch buten,
he brukt 'n nieges Huurn to'n Tuten.

 

De Katt leeg up'n Gatensteen,
se harr dat halwe Achterbeen.

 

De Hund, de sprüng woll oewern Graben,
he harr den ganzen Panz in 'n Magen.

 

Schleswig- Holstein, meerumslungen,
hannelt nu mit Ossentungen.

 

De Meckelbörger let't nich slapen,
se setten den Kopp in't Lanneswappen.

 

De Seel', de steeg den Häwen tau,
dat wier ja 'ne Pastorenkauh.

 

Doch dat Leed is man ierst half,
denn in 'n Stall steiht noch dat Kalw.

 

Un nu kümmt dat Allerbest:
De Kauh, dat is 'n Ossen wäst!

 

 
Hier sünd noch poor Strophen:

 

Un de Dörpschult Nägenklok
kreeg een nieges Anschriewbook.

Den Brägen, wo de Klok in seten,
kreeg een dummen Kierl to freten.

Un de dralle Neih- Kathrin
kreeg den Kopp as Neihmaschin.

Un de Fischer, ok nich oewel,
bekeem de Huut för Waterstäwel.

De Wittfru in den swarten Rock,
de kreeg 'n niegen Eierstock.

Un de olle Dörpscholliehrer
kreeg 'n Hauf as Breifbeswerer.

Den Bandworm, de in 'n Liew hett seten,
nehm de Snieder sick to 'n Meten.

Un de Förster, Jochen Bung,
hüng sick in den Rook de Tung.

Un de niege jungsche Liehrer
kreeg dat grote fette Ürer...

Disse niegen Strophen hett mi Astrid tomailt.

Välen Dank!

 

Jochen Sleef, de Trainsuldat,
kreeg een Putt vull Mulsalat.

 

Un de Deenstmagd Emma Krück
kreeg de Mul- un Klauensük.

 

Uns Liehrer wull na Karken gahn,
dor is he in de Schiet henschlaan.