Kinnergoorn

April, April,
de weit nich, wat he will!
Mal Rägen un mal Sünnenschien,
denn hagelt' ok noch twüschendrin.
April, April,
de weit nich, wat he will.

Heile, heile Sägen!
Dree Dag Rägen,
dree Dag Sünnenschien,
ward bald wedder bäter sien.

Dor hest 'n Daler,
gah nah den Markt,
kööp di 'ne Koh,
un 'n Kalw glieks dorto.
Dat Kalw, dat hett 'n Swänzchen.
Dideldideldänzchen.

Dat is de Duumen,
de schüttelt de Plumen,
de sammelt se up,
de dröggt se nah Huus
un de lütte Wicht
ett se alle up!

Krüsel, Krüsel! Kiekt ees an,

wie mien Krüsel danzen kann.

Un de Pietsch, de knallt dorto,
lött den Krüsel keene Roh.

Bi'n Puppendokter

"Ach, leewer Dokter Pillenmann,
kiek di doch ees mien Püpping an!
Dree Dag lang hett se gor nix äten,
hett ümmer blots so trurig säten.
De Arms, de hängen dal as dot,
se wull ok gor keen Zuckerbrod.
Ach, leewer Dokter, segg mi ehrlich,
is disse Krankheit woll gefährlich?"

"Fru Krause, wäsen 'S man nich bang!
De Puls geiht ruhig, Gottseidank.
Se hett to väl in't Stuw blot säten,
se möt to Bett un düchtig sweeten.
Dree Kievittseier gäwt ehr in,
denn ward dat morgen bäter sien.
Ick mütt nu gahn, will mi empfähln."
"Ick dank ok schön, up Weddersehn."

Alle miene Aanten

swimmen up den See,
Köpping in dat Water,

Swänzken in de Höh.

Alle miene Duven sitten

up dat Dack,
flüggt een in de Lüfte,

fleegen alle nah.

Alle miene Höhners

scharren in dat Stroh,
finnen se een Kuurn,

sünd se alle froh.

Alle miene Gänskens

watscheln in den Grund,
söken in den Dümpel,

warden kugelrund.

Wo deiht't weih?
Hol 'n bäten Snei,
hol 'n bäten koehlen Wind,
denn vergeiht allst ganz geswind.

Aftellers

Een, twee, dree,
veer, fief, söß, soeben,
eene Buersfru kakt Röben,
eene Buersfru brad't Speck;
un du büst weg.

Eene mene mu,
rut büst du.

Een, twee, dree
Bodder up den Bree,
Solt up den Speck,
un du müttst weg.

Vagels, de nich singen,
Glocken, de nich klingen,
Peerd, de nich springen,
Kinner, de nich lachen,
wat sünd dat för Saken?

Mien leewer Broder Argerlich
hett allens , wat he will,
un wat he will,

dat hett he nich,
doch wat he hett,

dat will he nich.
Mien leewer Broder Argerlich
hett allens, wat he will.

Vagelhochtied

Een Vagel, de wull Hochtied maken
in den grönen Woold,
fiderallala, fiderallala,
fiderallalalala.

De Draußel wier de Brüdigam,
de Amsel wier de Bruuten.

De Lark, de leewe lütte Lark,
de bröcht dat Bruutpaar nah de Kark.

De Lünk, de kakt dat Hochtietsmahl,
frett sülwst de schönsten Bissen all.

Bi't Drinken un bi't Äten
würr't Danzen nich vergäten.

De Göös un ok de Aanten;
dat wiern de Musikanten.

De Pag'lun mit sien bunten Swanz
Makt mit de Bruut den ersten Danz.

Un mit de annern Vagels all
würr dat een schönen Hochtietsball.

De Puten, de Puten,
de trecken breede Snuten.

Bruudmudder wier de Uul,
nehm Awscheed mit Gehuul.

De Hahn, de kreihet: Gode Roh!
Dor maken se de Kamer to.

Nu is de Vagelhochtied ut,
un alle gahn vergnögt nah Huus.

Nah de Arbeit gahn...

Ick bün de Schoster Augustin
un mak schöne Schoh;
grote Schoh, lütte Schoh,
witte Schoh un swarte Schoh.
Ick bün de Augustin.

Ick bün de Koeksche Katharein
un kak goode Supp;
dicke Supp, dünne Supp,
soete Supp un sure Supp.
Ick bün de Katharein.

Ick bün de Snieder Florian
un mak schöne Röck';
korte Röck', lange Röck',
wiede Röck' un enge Röck.
Ick bün de Florian.

Ick bün de Bäcker Valentin
un back goodes Brot;
wittes Brot, swartes Brot,
Eenpundbrot, Tweepundbrot.
Ick bün de Valentin.

Danz mit mi

Leewe Swester, danz mit mi,
beide Hännen reik ick di,
eenmal hen, eenmal her,
rundherüm, dat is nich swer.

Mit de Hännen klapp, klapp, klapp,
mit de Fööt dunn trapp, trapp, trapp,
eenmal hin, eenmal her,
rundherüm, dat is nich swer.

Mit dat Köppchen nick, nick, nick,
mit de Fingers tick, tick, tick,
eenmal hen, eenmal her,
rundherüm, dat is nich swer.

Noch eenmal dat schöne Späl,
wiel uns dat so good geföll,
eenmal hen, eenmal her,
rundherüm, dat is nich swer.

Mudding

Mien Mudding, de is düchtig,
allst makt se flink un richtig.
Schafft to Huus un in 'n Bedreew,
Mudding, ick heww di so leew.
Un ick schenk di hüüt
disse lütte Margerit.

Abendleeder

Slap, Kinning, slap,
dien Vadder hödd de Schap,
dien Mudder melkt de bunte Koh.
Nu mak ok beide Oogen to -
slap, Kinning, slap!

Slap, Kinning, slap,
dor buten steiht een Schap,
dat hett veer witte Fööt
un giwwt uns Melk, so sööt -
slap, Kinning, slap.

Goden Abend, gode Nacht,
mit Rosen bedacht,
mit Nelken bestäken,
krup unner de Decken,
morgen früh will'n wi uns wedder spräken.

Elsing kümmt, Elsing kümmt,
will mi ees besöken.
Wat bringt se mit? Wat bringt se mi?
Honnig un ok Koken.

Heww ick keen Fedderbett
slap ick up Stroh,
denn stäkt mi keen Fedderkiel,
bitt mi keen Floh.

Dit un dat, dit un dat,
dit un dat is ut.
Ick gah nich miehr na Greten hen,
se is nich miehr mien Brut.

Peterzill un Suppenkrut
wasst in unsen Garten.
Lütt Marie, de is mien Brut,
sall nu nich miehr warten.
Roden Wien un witten Wien -
morgen sall de Hochtied sien.

Wat klingelt de Kätel,
wat rappelt de Pott.
Wat danzt dat lütt Mäken,
watt flüggt ehr de Rock.

Gistern abend weer Vedder Michel dor,
Vedder Michel weer gistern abend dor.
He nehm sien Brut woll bi de Hand
un danzt mit ehr de Däl entlang.